با توجه به افزایش جمعیت مشهد و رشد فزاینده زائرین بخصوص در ایام تابستان و مناسبت های خاص، برنامه ساخت این صحن با زیربنای ۱۱۷۵۸۴ مترمربع در سال ۱۳۶۶ شمسی شروع و در سال ۱۳۸۱ شمسی به پایان رسید.
با توجه به افزایش جمعیت مشهد و رشد فزاینده زائرین بخصوص در ایام تابستان و مناسبت های خاص، برنامه ساخت این صحن با زیربنای ۱۱۷۵۸۴ مترمربع در سال ۱۳۶۶ شمسی شروع و در سال ۱۳۸۱ شمسی به پایان رسید. (کارهای هنری آن در حال تکمیل است.) این صحن با کاربری عبادی ـ مذهبی دارای ۶ مناره رفیع و ۳ ایوان است.
ایوان جنوبی به نام « ولی عصر (عجل‌الله) » با دو مناره به ارتفاع ۷۰ متر و ایوان های غربی به نام «باب الهادی (علیه السلام)» و شرقی به نام «باب الکاظم (علیه السلام)» هر یک با دو مناره به ارتفاع ۵۷ متر، شکوه و عظمت خاصی به صحن بخشیده است.
این صحن مجموعاً دارای ۵۵ غرفه است و گنجایش ۷۰۰۰۰ نماز گزار را دارد و بزرگ ترین صحن ساخته شده در طرح توسعه حریم حرم مطهر است.
سامانه صوت مرکزی، دوربین های مداربسته، سامانه روشنایی با ۲۵۶ دستگاه پروژکتور و دو موتور خانه برای آب آشامیدنی از تجهیزات استفاده شده برای رفاه حال زائرین در این صحن است.
در تزیین صحن پیامبر اعظم (ص) از سنگ های ابزار خورده و تزیینات کاشی معرق و معقلی استفاده شده و سنگ فرش صحن، مخلوطی از سنگ های الوان، گرانیت و خلج است.
صحن پیامبر اعظم (ص) در جنوب اماکن متبرکه واقع شده و از طریق دو بست به خیابان های امام رضا علیه‌السلام و خسروی نو (شهید اندرزگو) ارتباط دارد
