نحوه برخورد و معاشرت با مردم

امام رضا علیه السلام :

أَجمِل مُعاشَرَتَکَ مَعَ الصَّغیر و الکَبیرِ ؛

امام رضا علیه السلام :

 

نشست و برخاست خود را با کوچک و بزرگ نیکو گردان .

مستدرک الوسائل ، ج ۸ ، ص ۳۵۴ .
حضرت عبد العظیم علیه السلام از امام رضا چنین روایت مى کند :

المُسلِمُ الَّذی یَسلَمُ المُسلِمونَ مِن لِسانِهِ و یَدِهُ ولَیسَ مِنّا مَن لَم یَأمَن جارُهُ بَوائِقَهُ

حضرت عبد العظیم علیه السلام از امام رضا چنین روایت مى کند :

مسلمان کسى است که مردم از دست و زبان او آسوده باشند و از ما نیست آن که همسایه اش از شرّ او در امان نباشد .

عیون أخبار الرّضا علیه السلام ، ج ۱، ص ۲۴ .

امام رضا علیه السلام :

مَن لَقِیَ فَقیرا مُسلِما فَسَلَّمَ عَلَیهِ خِلافَ سَلامِهِ عَلَى الأغنیاءِ لَقِی اَللّه َ یَومَ القِیامَهِ و هُوَ عَلَیهِ غَضبانٌ ؛

امام رضا علیه السلام :

هر کس مسلمان فقیرى را دیدار کند و برخلاف سلامى که به ثروتمندان مى کند، به او سلام کند ، روز قیامت در حالى به دیدار خدا مى رود که بر او خشگمین است.

. عیون أخبار الرّضا علیه السلام ، ج ۲ ، ص ۵۲ . امام رضا علیه السلام :

مَا التَقَتْ فِئَتانِ قَطُّ إلاّ نُصِرَ أعظَمُهُما عَفوا ؛

امام رضا علیه السلام :

از میان دو گروهى که با هم روبه رو مى شوند ، پیروزى با گروهى است که بخشش بیشترى داشته باشد .

. همان ، ج ۷۱ ، ص ۴۵۲ .

امام رضا علیه السلام :

وَقِّرُوا کِبارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغارَکُمْ وَ صِـلُـوا اَرْحـامَـکُمْ؛

امام رضا علیه السلام :

به بزرگترهایتان احترام بگذارید و با کوچکترها مهربان باشید و صله رحم نمایید.

عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۵
امام رضا علیه السلام :

عَجِبْتُ لِمَنْ یَشْتَرِى الْعَبیدَ بِمالِهِ فَیُعْتِقُهُم کَیْفَ لا یَشْتَرِى الاَحْرارَبِحُسْنِ خُلقِهِ؛

امام رضا علیه السلام :

در شگفتم از کسى که بندگان را با ثروت خویش مى خرد تا رهایشان کند، چگونه باخوش اخلاقىِ خویش آزادگان را نمى خرد.

فقه الرضا، ص ۳۵۴
الإمام الرضا علیه السلام عَن آبائِهِ علیهم السلام

اَلتَّوَدُّدُ إلَى النّاسِ نِصفُ العَقلِ؛

امام رضا علیه السلام :

اظهار دوستى با مردم ، نیمى از خِرد است.

تحف العقول
الإمام الرضا علیه السلام :

مَن تَبَسَّمَ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ کَتَبَ اللّه ُ لَهُ حَسَنَهً ، و مَن کَتَبَ اللّه ُ لَهُ حَسَنَهً لَم یُعَذِّبهُ .

امام رضا علیه السلام :

هرکه به روى برادر مؤمن خود لبخند بزند ، خداوند برایش ثوابى خواهد نوشت و هرکه خداوند برایش ثوابى بنویسد ، او را عذاب نخواهد داد .

مصادقه الإخوان : ۱۵۷ / ۱ .
عیون أخبار الرضا علیه السلام عن الحسین کاتب أبی الفیّاض :

حَضَرنا مَجلِسَ عَلِیِّ بنِ موسى علیه السلام ، فَشَکا رَجُلٌ أخاهُ ، فَأَنشَأَ یَقولُ : اِعذِر أخاکَ عَلى ذُنوبِهوَاستُر وغَطِّ عَلى عُیوبِه / وَاصبِر عَلى بَهتِ السَّفیهولِلزَّمانِ عَلى خُطوبِه / ودَعِ الجَوابَ تَفَضُّلاًوکِلِ الظَّلومَ إلى حَسیبِه

عیون أخبار الرضا علیه السلام ـ به نقل از حسین (کاتب ابو فیاض) ـ

در مجلس امام رضا علیه السلام بودیم که مردى از برادرش شکایت کرد . حضرت [در پاسخ ]این اشعار را برخواند: برادرت را در گناهانش معذور دار/ و عیب هایش را بپوشان / در برابر دروغ زنى و تهمت زدن بى خرد/ و گرفتارى هاى روزگار ، شکیبا باش / و از سرِ بزرگوارى ، پاسخ مده/ و ستمکار را به حسابرس او واگذار کن .

عیون أخبار الرضا علیه السلام : ۲ / ۱۷۶ / ۴ ، بشاره المصطفى : ۷۸ عن إبراهیم بن هاشم ، إعلام الورى : ۳۱۸ وفیه من «شکا رجل . . . إلخ» ، بحار الأنوار : ۴۹ / ۱۱۰ / ۵ .
الإمامُ الرِّضا علیه السلام :

مَن لَم یَشکُرِ المُنعِمَ مِنَ المَخلوقینَ لَم یَشکُرِ اللّه َ عَزَّوجلَّ .

امام رضا علیه السلام :

هرکه در قبال خوبى مردم تشکر نکند ، از خداوند عز و جل هم تشکّر نکرده است .